Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Οι κατακόμβες του Παρισιού, το πιο ανατριχιαστικό μέρος στην Γαλλία











 Γράφει ο Κωνσταντίνος Φανουράκης

Οι κατακόμβες του Παρισιού είναι μια σειρά από υπόγειες σήραγγες σαν λαβύρινθος κάτω από την πόλη.



Οι τοίχοι αυτών των σηράγγων, ή αυτό το ¨οστεοφυλάκιο¨, καλύπτονται από τα οστά των νεκρών του Παρισιού. Άνοιξε στα τέλη του 18ου αιώνα, το υπόγειο νεκροταφείο έγινε ένα τουριστικό αξιοθέατο σε μικρή κλίμακα από τις αρχές του 19ου αιώνα, και έχει ανοίξει για το κοινό σε τακτική βάση από το 1867.






Η ιστορία των κατακομβών ξεκινά με την άνθηση του πληθυσμού του Παρισιού. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλημμύρισαν την πυκνοκατοικημένη πόλη, άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τον υπερπληθυσμό των νεκροταφείων. Γύρω από το 12ο αιώνα, το πρόβλημα αυτό έγινε περισσότερο πιο σοβαρό. Οι πλούσιοι μπορούσαν να αντέξουν 
ακόμη να θάβουν τους δικούς τους σε ακριβά νεκροταφεία , αλλά τα σώματα των φτωχών είχαν οι πλημμυρήσει τους δρόμους του Παρισιού. Ως λύση σε αυτό, δημιουργήθηκαν νεκροταφεία για τους φτωχούς. Οι φτωχοί θάφτηκαν με λιγότερο βασιλοπρεπή στυλ μέσα σε σάκους έβαζαν τα πτώματα και ρίχνονταν σ έναν μαζικό τάφο. Η λύση αυτή χρησιμοποιήθηκε για ένα διάστημα έτσι και άλλα οικόπεδα ¨νεκροταφεία¨ μαζικής ταφής για τους φτωχούς καθιερώθηκαν.















Ωστόσο, από τον 17ο αιώνα, ακόμη και στους μαζικούς τάφους των άστεγων υπήρχε πρόβλημα χωρητικότητας και οι συνθήκες υγιεινής γύρω από τους μαζικούς τάφους γινόταν αφόρητη. Τα οστά των ηλικιωμένων νεκρών που είχαν εκταφή μαζεύτηκαν σε σωρούς για να δημιουργηθεί χώρος για νέα πτώματα, έτσι ώστε τα νεκροταφεία φτωχών να μην είναι φορτωμένα με άταφα λείψανα των νεκρών.









Ο Alexandre Lenoir είχε πρώτος την ιδέα να χρησιμοποιούνται οι κενές υπόγειες σήραγγες στα περίχωρα της πρωτεύουσας ως οστεοφυλάκιο. Ο διάδοχός του, Thiroux de Crosne, διάλεξε ένα μέρος για την εκταφή και μεταφορά όλων των νεκρών του Παρισιού »ο υπόγειος ενταφιασμός ξεκίνησε το 1786. Στην αρχή οι κατακόμβες ήταν απλώς ένα μέρος για να τοποθετούνται τα οστά των νεκρών. Κατόπιν ο Louis-Etienne de Héricart Thury ανέλαβε την ευθύνη για το οστεοφυλάκιο όπου έγινε ένα έργο τέχνης. Έχουν τοποθετηθεί εκ νέου τα κρανία και τα οστά έτσι ώστε να δημιουργούν συμβολισμούς εντός της σήραγγας και προστίθεται επίσης παλιές διακοσμήσεις στο υπόγειο του νεκροτομείου για να το μετατρέψει σε αυτό που βλέπουμε σήμερα στις κατακόμβες.



Ο τόπος σήμερα θεωρείται ως ένα από τα πιο στοιχειωμένα μέρη του κόσμου.






Κωνσταντίνος Φανουράκης